وقتی تولدمه ولی هیچکس یادش نیست😕😭😑😥جونم براتون بگه من یه دهه شصتیه آبانیم ..خیلی خوشحالم که دختر پاییزم..چون متولد پاییزم اما پر از بهار مناسبت گرفتن برای عزیزانم..اما تولد منو هیشکی یادش نبود حتی همسری..روز تولدم فقط از همراه اول وبانکی که توش حساب دارم برام پیام تبریک اومد..منم کلا عااادی ومعمولی😊 که شاید یه اتفاقی بیفته..هیچی دیگه روز تولد تبدیل به فرداش شد وهیچ خبری نشد😕..عصرش دلم گرفت😔 بلند شدم وبرا خودم کیک درست کردم وبردم حیاط ویه عکس انداختم ..شمع روشم گرفته بودم حیفم اومد نذارم روش ..ولی روشنش نکردم که آرزو کنم وفوت کنم...بعد عکس، یه چایی دم کردم وکنار بچه ها خودمو به صرف کیک تولدم دعوت کردم🙂🤗..همسریم بعد یه روز ،،با آخ وافسوس وحیف وببخشید سروته قضیه رو هم آورد..البته مشغله کاریش واقعا زیاده ولی خوب بنظر من تو اوج مشغله ها بیاد هم باشیم خیلی بهتره ازبیادهم بودنها از روی بیکاریه..
خلاصه که اصلا حس خوبی نداره که تولدت تو سکوت اطرافیانت باشه..درسته که کیکم بدون شمع وبدون آرزو بود.اما من برای دل همتون آدمایی رو آرزو میکنم که دلشون ونگاهشون به دل ونگاه شما بند باشه.وهیچ وقت تولداتونو فراموش نکنن...تولد در اوج سکوت امسال شاید تلنگری برای من بود که درک کنم حس ادمهایی که تنها مهمون تولدشون خودشون هستند..
هر کی این درد دل منو بخونه فکر میکنه تو تولدای دیگه چه خبر بوده 😥ومن چقدر تولد دوست دارم..کلا تولد دوست داشتنیه ...بحث من سر تولد گرفتن یا نگرفتن نیست..من معتقدم حتی به اندازه یه یاد ویه تبریک گردن همدیگه حق داریم..
موفق باشید کدبانوهای گل پاپیون که دوست داشتنتون بخاطر همراهی ومهربونیاتون شایستتونه...دوستتون دارم از نوع زیادش🤗⚘⚘⚘⚘⚘🤗